Możliwość uznania nieuczciwego charakteru postanowienia z samego tytułu wpisania podobnego postanowienia do rejestru klauzul niedozwolonych

Wyrok TSUE z dnia 21 września 2023 r. w sprawie C-139/22 przynosi istotne znaczenie dla „Frankowiczów”, czyli kredytobiorców z umowami waloryzowanymi w walutach obcych, zwłaszcza w CHF. Oto kluczowe punkty, które wynikają z tego orzeczenia:

1. Uznanie klauzul za nieuczciwe: TSUE stwierdził, że klauzule umowne, które mają treść odpowiadającą postanowieniom wpisanym do rejestru klauzul niedozwolonych, mogą być uznawane za nieuczciwe. To oznacza, że kredytobiorcy mogą skuteczniej dochodzić swoich praw w przypadku, gdy w ich umowach znajdują się klauzule tożsame z tymi wpisanymi do rejestru.
2. Niezależność postanowień umowy: Orzeczenie podkreśla, że nawet jeśli umowa zawiera inne, uczciwe postanowienia, to nie wpływa to na charakter niedozwolony innych klauzul. Oznacza to, że możliwość wykonania umowy na uczciwych warunkach nie zwalnia z odpowiedzialności za nieuczciwe zapisy.
3. Obowiązek informacyjny banków: TSUE jasno zaznaczył, że przedsiębiorcy (banki) muszą informować wszystkich konsumentów, nawet tych z wykształceniem wyższym w dziedzinie finansów, o istotnych cechach umowy oraz ryzyku z nią związanym. Posiadanie wiedzy nie wyłącza ochrony konsumenckiej.
4. Wartość orzecznictwa TSUE: Wyrok wzmocnił wcześniejszą linię orzeczniczą Trybunału, która stawia na ochronę praw konsumentów, co może wpłynąć na polskie sądy w ich decyzjach dotyczących spraw związanych z kredytami waloryzowanymi.
5. Konsekwencje dla spraw sądowych: Te ustalenia mogą ułatwić Frankowiczom dochodzenie swoich roszczeń, a także mogą prowadzić do szybszych rozstrzygnięć bez potrzeby przesłuchania kredytobiorców w każdym przypadku.

Podsumowując, wyrok TSUE wzmacnia ochronę praw konsumentów i może mieć daleko idące konsekwencje dla wielu kredytobiorców, przyczyniając się do zwiększenia szans na uzyskanie korzystnych wyroków w sprawach dotyczących umów kredytowych.